EVVEL TEMMUZ ARAPLARIN NEWROZU "PINAR SELEK - ÜLKEDE

[meso]

Samandağ'dayım. Yıllar önce, bozulmamışlığıyla, kişiliğiyle, doğallığıyla beni kendine bağlayan Samandağ, bu sefer bayramıyla büyüledi.
Temmuz bayramından bahsediyorum. Bereket bayramından. Emek bayramından. Üretim bayramından. Barış bayramından. Dört bin yıldır kutlanan bayram, insanı alıp geçmişe, uzaklara, geleceğe götürüyor. Beni götürdü.
Bereket tanrısı Temmuz'un adını alan, hasat döneminin bereketli geçmesi için şenliklerin yapıldığı, herkesin bir araya gelerek birbirleriyle ve doğayla muhabbet ettikleri 'Temmuz bayramı' Alevi Arapların Newroz'u ya da Paskalyası sayılıyor.
Samandağ on yıldır Temmuz bayramını festivalle kutluyor. Samandağlı devrimci Mehmet Latifeci'nin Susurluk çetesi tarafından öldürülmesiyle beraber bu bayramın festivale dönüştüğü anlatılıyor. Samandağ'da çok sevilen Latifeci'den sonra Arap kimliği daha da güçleniyor ve Samandağlı Arap Aleviler, kendi geleneklerini uyandırıyorlar, tazeliyorlar. Çoğunlukta olan Arap Alevilerin yanında, Ermenilerin, Arap Hıristiyanların, Kürtlerin ve Türklerin yaşadığı Samandağ'da festival, halkların kaynaşması ve dayanışması işlevini de kazanıyor.
Diğer illerde olduğu gibi, festivalin organizasyonuna belediye katılmıyor. Sivil toplum örgütlerinin düzenlediği etkinliklerde belediyenin bir çelengini bile göremedim. Oldukça dar bir bütçeyle hazırlandığı için kimi imkanları kısıtlı olmasına rağmen, Temmuz Festivali, tüm Samandağ ve çevre halklarını kucaklamayı başarmış.
Son zamanlarda festivallerden heyecanlanmaz olmuştum. Ama Samandağ Temmuz Festivali hiç bitmesin istedim. Antakya'da Temmuz sıcakları nasıl olur bilirsiniz. Bu sıcaklara alışık olmayan bedenim buharlaşacak diye korkarken, Temmuz serin serin esti. Bayram bayram. Çok güzel esti.
Yapaylığa, tarihsizliğe, yüzeyselliğe uzak olan Samandağ Temmuz Festivali, gerçek bir halk bayramı gibi kutlandı. Ziyaretin çevresini üç kez dönen insanlar, festival boyunca süren spor turnuvalarına, resim sergilerine, söyleşilere, şiir dinletilerine, konserlere, seminerlere, gezilere katıldı. Geleneksel yemek buluşması ve uçurtma şenliği de cabası..
Adı duyulmuş, duyulmamış sol gruplar, ellerinde dergileriyle, bu gelenekselliğin parçası gibiydiler. Herkes onlara sevgiyle bakıyordu. Samandağ Vakıflı köyünden gelen Ermeni çocuk korosunu dinleyen Araplar, sanki anlıyormuş gibi başlarını sallıyorlardı.
Akşam tüm Samandağ dışarıdaydı. Kumlara oturmuş on binlerce insan vardı. Şiirli, şarkılı ve çok kararlı, çok düzeyli bir muhabbet, tüm Çukurova'ya yayıldı.
Herkes Arapça konuşuyordu. Herkes gülüyordu. Ben de güldüm. Arapça bilmediğim halde, konuşulanları yüreğimle okudum.
Sonra birden Mehmet Latifeci'nin katilinin silahlı olarak konsere geldiği duyuldu. Kulaktan kulağa yayılan bu haber birden bire ortalığı gerdi. Arapça söylenen şarkılar hiç susturulmadan bir fısıltı trafiği yaşandı. Sonunda sakin olma kararı verildi. Herkes sakin sakin tedbirlerini aldı. Söz konusu kişinin etrafı kuşatıldı. Böylece gelişebilecek bir provokasyon da önlenmiş oldu. Bu arada müzik devam etti. Samandağ sahillerinden Arapça özgürlük, barış, eşitlik sözleri yükseldi.
Kardeşlik festivaline dönüşürken tüm geleneksel yapısını koruyan Hasat bayramında, Samandağlılar herkese barış mesajı verdiler.
Şarkı söyleyen, tartışan, birbirine bakan, el ele tutuşan Samandağlılara bakarken diyorum ki: Keşke tüm dünya Samandağ gibi olsa... Keşke her gün Newroz olsa... Keşke Temmuz hiç bitmese..

[sero]

duygular içten ancak bu kadar anllatılabilir.yazıyı okurken sanki bende orda bulunmus gibi hissettim.çok güzel ifade etmişsin duygularını.
degerlere hep böyle sahip çıkabilsek ve ülkemizde bulunan tüm degerleri zenginlik içerisinde halkların kardesliği ile herzaman hep beraber yasayabilsek....
UMUT GÜNEŞİMİZİN DOĞMASI DİLEĞİYLE..